Foodblog: lunch bij Het Tuinhuis van Charlotte

Tot 2,5 jaar geleden, voordat Het Tuinhuis van Charlotte zich op Boerderij Wolfslaar had gevestigd, draaide het hier met name om chips, snoepzakjes en frisdrank. Maar sinds de zussen Jet en Lot hier de boel bestieren, heeft de lunchroom zich ontpopt tot een ware hotspot met een lunchkaart die alleen al reden genoeg is om een bezoekje te brengen aan boerderij Wolfslaar. Met, óf zonder kinderen!

win een lunch voor twee personen via facebook & instagram!

Landgoed Wolfslaar staat vooral bekend om het gelijknamige restaurant en de kinderboerderij, dus toen ik werd uitgenodigd om te komen lunchen bij Het Tuinhuis van Charlotte was ik razend benieuwd. Op een koude zaterdagmiddag arriveerden mijn vriend en ik bij boerderij Wolfslaar, waar Het Tuinhuis van Charlotte zich bevindt tussen de weilanden en de boerderijdieren. Op aanraden van Jet trappen we af met een verse fruit smoothie van banaan, bosvruchten en huisgemaakte appelsap. Leuk detail: de appels komen uit eigen boomgaard! Fris en fruitig; deze vitamineboost is een goed begin!

De lunchkaart biedt een kleine 10 gerechten, maar absoluut voor ieder wat wils. Als vegetariër en groot kaasliefhebber besluit ik voor de olijvenbol met schapenkaas van kaasboerderij De Schaepsdyck uit Gilze te gaan. Mijn vriend (carnivoor pur sang) kiest het brood met beenham. ‘Wauw’ is het eerste woord wat bij mij opkomt als de broodjes worden geserveerd. Dit zijn geen misselijke porties! Mijn olijvenbol met schapenkaas (normaal met geitenbrie) ziet er watertandend lekker uit en blijkt even lekker als ‘ie eruitziet. Het huisgemaakte olijvenbroodje is bereid met kwark en dat geeft een stevig, maar tegelijkertijd luchtig resultaat. De zongedroogde tomaatjes zijn een smaakvolle combinatie met de kruidige schapenkaas met fenegriek, en passen goed bij de salade met gezouten cashewnoten. De zoutige ingrediënten hebben een romige pestodip als mooie, frisse tegenhanger. Deze dip, bereid met crème fraîche, smaakt perfect bij het hartige olijvenbroodje. 

Vriendlief is ook zeer te spreken over zijn brood met beenham: het vlees is niet te zout en de combinatie van beenham met een honing-mosterd dressing blijft een gouden klassieker. 

Alleen dit lunchgerecht is eigenlijk al voldoende, maar we kunnen Het Tuinhuis van Charlotte niet verlaten zonder even een van de dagverse en huisgemaakte taartjes te proeven. Als je net als ik moeite hebt met kiezen, zeker met essentiële zaken zoals taart, dan biedt het proeverijtje van gebak uitkomst. On the side neemt mijn vriend warme chocolademelk (mét slagroom uiteraard) en ik ga voor een latte macchiato. 

Het assortiment taartjes wisselt en vandaag krijgen we boterkoek, muffins, dadeltaart en worteltaart voorgeschoteld. De boterkoek is romig en zoet, zoals een goede boterkoek betaamt. De muffin is luchtig en zacht, maar verrassend fris door de aanwezigheid van sinaasappel. Mijn persoonlijke favoriet is de dadeltaart: een stevige textuur met een lekkere bite dankzij de biscuits die erdoorheen zijn verkruimeld. De kokos bovenop maakt het tot een fris geheel. Tot slot proeven we de worteltaart, wat mij betreft een onderschatte taart, want zó heerlijk wanneer goed bereid, zoals bij Het Tuinhuis van Charlotte gelukkig ook het geval is!

Conclusie
Een lunchroom op een kinderboerderij. Ik dacht: ballenbak, suikerspinnen en ranja, maar niets bleek minder waar. Het Tuinhuis van Charlotte is een onontdekt pareltje met een cosy, landelijk interieur en een lunchkaart waar menig lunchroom een puntje aan kan zuigen. Heerlijk eten en een ongedwongen sfeer: hier ga ik zeker nog eens terugkomen!

Foto’s en tekst: Meike Hulsenboom